Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Όνειρο Απατηλό

Εχθές δεν τα κατάφερα στιγμή να κλείσω μάτι
Για ώρες στριφογύριζα επάνω στο κρεβάτι
Ίσως να έφταιγε ο φραπές μπορεί και το χταπόδι
Βαρύ να μου 'πεσε γι αυτό την έβγαλα στο πόδι
Σκεφτόμουν στη ζωή μου κοιτώντας το ταβάνι
Πράγματα που δεν έκανα που έπρεπε να χα κάνει
Βιοτικό επίπεδο θα 'χα σαφώς καλύτερο θα 'βλεπα άσπρη μέρα
Με Πόρσε ίσως γύριζα κι όχι Νισσάν Αλμέρα.
Θα 'χα ένα κομπόδεμα στην τράπεζα κλειστό
Σε κάποια δύσκολη στιγμή μήπως το χρειαστώ
Έξυπνος είμαι σίγουρα θα τα 'χα καταφέρει
Ας όψεται που πήγαινα με τη Γραφή στο χέρι
Φταίει και ολοχρόνια που είν' η σύντροφός μου
Σε ιδέες επιχειρηματικές ήταν αντίπαλός μου
Πολύ καλά της τα 'ψαλα νομίζω τις προάλλες:
«Δήμητρα αν θέλεις χρήματα να καθαρίζεις σκάλες!»
Κι αφού δεν είχα ύπνο πέρασα στο σαλόνι
Σε λίγες ώρες σκέφτηκα πρέπει να ξημερώνει
Φαρδύς πλατύς την άραξα πάνω στον καναπέ μου
Λέγοντας χαμηλόφωνα τη λέξη «Αχ Θεέ μου!
«Έλα», μου λέει μια φωνή «τι θες και δεν κοιμάσαι,
Και έστω ασυναίσθητα βλέπω πως με θυμάσαι;
Γνωρίζω τι σ' ανησυχεί τι θες απ' τη ζωή σου
Μα εφόσον εσύ με κάλεσες πες μου την άποψη σου»
Η γυναίκα που μου έδωσες μου φέρνει αντιρρήσεις
Δεν είναι τώρα ο καιρός μου λέει για επιχειρήσεις!
Μα ευκαιρίες στη ζωή δεν έχεις κάθε μέρα
Πες μου αν έχω άδικο Ουράνιε Πατέρα;
«Αυτό με τη γυναίκα που πες ,εκνευρίζει
Κάτι από πρωτόπλαστους να ξέρεις μου θυμίζει
Το παραβλέπω όμως αυτό ,δεν δίνω σημασία
Για πες μου όμως στη ζωή πια βλέπεις ευκαιρία;
Μου 'γραψε ο πατέρας μου οικόπεδο στη Χίο
Και θα μπορούσα να έχτιζα εκεί ξενοδοχείο
Θα το έκανα να δούλευε χειμώνα καλοκαίρι
Από τον ΕΟΤ και την ΕΟΚ με δάνειο στο χέρι
Για πες μου πάνσοφε Θεέ δεν είναι ευκαιρία
Σαράντα μέτρα μοναχά από την παραλία;
Θα λειτουργούσε ρεστοράν και ζαχαροπλαστείο
Και μίνι μάρκετ να πουλά ενθύμια απ' τη Χίο
Για υπαλλήλους θα έπαιρνα μονάχα αδελφούς
'Δίνοντας μεροκάματα σε δυσμενής καιρούς'
Τις συναθροίσεις εναλλάξ θα παρακολουθούμε
Κι έργο θα κάνουμε σε αυτούς που θα φιλοξενούμε
Χαμένη δεν θα άφηνα να πάει η ευκαιρία
αρκεί να μου εγγυηθείς πως θα 'χει ευλογία
«Το σχέδιό σου Μανωλιό ακούγεται σπουδαίο
Αν φτιάξεις και πισίνα θα 'ναι πολύ ωραίο.
Εγγύηση μου ζήτησες αν θα το ευλογήσω
Μα το σχέδιο μαζί σου θέλω να συζητήσω
Ας πούμε πως κατάφερες να το ολοκληρώσεις,
Το έργο που 'χεις στο μυαλό και τώρα δίνεις δόσεις.
Πετυχημένος δείχνεις επιχειρηματίας
Πιστεύοντας Δικής μου πως έχεις ευλογίας
Όλο το χρόνο λειτουργεί η επιχείρησή σου
Μα κάπου εδώ εμπλέκεται και η συνείδησή σου:
Σε μέρες κοσμικών γιορτών θα πρέπει να στολίσεις
τον χώρο σου κι ανάλογα τον κόσμο να ταΐσεις
Για σκέψου τα Χριστούγεννα λόγω των ημερών
θα πρέπει να στολίσεις δέντρο στη ρεσεψιόν
Μα κι αν δεν βάλεις δέντρο με φάτνη και μωράκι
σίγουρα θα στολίσεις κλαδιά μ' άσπρο βαμβάκι
Τη μέρα εκείνη το έθιμο θυμήσου απαιτεί
Να τρώνε γαλοπούλα όλοι τους γεμιστή
Το ίδιο και το Πάσχα με σούβλες και αρνιά,
Θα θέλουν μαγειρίτσα και κόκκινα αβγά
Στη σκέψη σου διαβάζω πως βρίσκεις λογικό
Για σεφ μες την κουζίνα να έχεις κοσμικό.
Μα και το μίνι μάρκετ σκέψου τι θα πουλά
Θα έχει είδη καπνιστού και περιοδικά
Θα έχει στις βιτρίνες του χάντρες και μπλε ματάκια
Κι ίσως μικρά μαρμάρινα γυμνά αγαλματάκια.
Για σκέψου μήπως θα 'πρεπε να 'βαζες και εδώ
Άτομο που 'ναι κοσμικό αντί για αδελφό;
Παρόμοιο θα 'χεις πρόβλημα στο ζαχαροπλαστείο
Όταν σου παραγγείλουνε τούρτα των γενεθλίων
Το κόλπο όμως το 'μαθες χωρίς ενδοιασμό
Ζαχαροπλάστη μάστορα θα πάρεις κοσμικό.
Κι ίσως πιστεύεις καθαρή είν' η υπόληψη σου
Και ότι δεν συμβίβασες και την συνείδησή σου,
Μα πίσω από την πλάτη σου γελάν όλοι μαζί σου!!
Θυμήσου όταν βαφτίστηκες άγρυπνος μου 'πες θα 'σαι
Με λύπη εξακρίβωσα πως όρθιος κοιμάσαι!!
Αυτό που βλέπεις όνειρο θα γίνει εφιάλτης
Μα όταν ξυπνήσεις θάνε αργά σε άλλον θα είσαι λάτρης
Να ξεγελάσεις δεν μπορείς Θεό ούτ' αδελφό σου
Παραμυθιάζεις δυστυχώς μόνο τον εαυτό σου!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου