ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ!!!!

Στα χέρια μου έπεσε προχθές κάποια φωτογραφία

Γελούσα όσο την κοίταζα , φαινότανε αστεία

Ήμουν εγώ στα δεκαοχτώ με στυλ του Τζων Τραβόλτα

Με ύφος λες και πάνω μου ήταν όλα τα φώτα..

Γελοίο πολύ μου φάνηκε, πώς ήμουν κουρεμένος

Πώς είχα τις φαβορίτες μου και πώς ήμουν ντυμένος

Μα η μόδα εκείνη άλλαξε όπως κι η ηλικία

Που μου τη θύμισε ξανά τώρα η φωτογραφία.

Μνήμες στο νου επανέφερε και θύμισες παλιές

Της νιότης «κατορθώματα» κι εφηβικές μαγκιές.

Την κοπελιά που ήμουνα τότε λογοδοσμένος

Και όλες τις μετέπειτα που ήμουν ερωτευμένος.

Μου θύμισε τον πειρατικό σταθμό που διατηρούσα

Ως  «play boy» έβγαινα, έτσι τον προσφωνούσα.

Θαρρώ για την ηλικία μου ήμουν « προοδευμένος»

Μα και για κείνη την εποχή πολύ προχωρημένος…

Εγώ από την παρέα μου για να πρωτοτυπήσω

Θυμάμαι δύο τατουάζ ήθελα να χτυπήσω

Το όνομα κάποιας κοπελιάς μέσα σε ένα αστέρι

Και τ’ αρχικά του πειρατικού σταθμού στο άλλο χέρι

Μα έμεινε ανεκπλήρωτη επιθυμία στο μυαλό μου

Και όπως ο χρόνος έδειξε ήτανε για καλό μου.

Δήμητρα λεν τ’ αστέρι μου που είναι σύζυγός μου

Και σφάλμα μου ο παράνομος πειρατικός σταθμός μου!!

Αν θα ‘κανα τα τατουάζ θα ‘ταν λάθος κινήσεις

Και τώρα θα ‘ταν δύσκολο να δίνω εξηγήσεις

Το θέμα αυτό του τατουάζ με κάποιον αδελφό

Κάναμε μια συζητηση αν είν’ προσωπικό

Το θέμα προσεγγίσαμε με βάση τη γραφή μας

Ασχέτως με άλλων άποψη ή τη γνώμη τη δική μας

Στον εκλεγμένο του λαό ζήτησε ο Θεός

Απ’ τους ανθρώπους των εθνών να ‘ναι ξεχωριστός

Στο Λευιτικό αναγράφεται, δεκαενιά , εικοσιοκτώ

Το τατουάζ για το Θεό δεν ήταν αποδεκτό

Τώρα ίσως κάποιος να σκεφτεί:

Ο νόμος ο ΜωσαΪκός δεν είναι ενεργός

Αφου διαθήκη νέα θέσπισε ο Χριστός

Αλήθεια μηπως άλλαξε από τότε ο Θεός;

Δεν πρέπει ο λαός του να είν’ ξεχωριστός;

Ο κάθε ένας από  μας  που ‘χει αφιερωθεί,

Πριν κάνει οτιδήποτε ας αναρωτηθεί:

Αν κάνω κάποιο τατουάζ ή μούσι αν αφήσω,

Ή αν το κεφάλι μου εγώ τελείως το ξυρίσω,

Είναι αυτό που μου ‘λειπε; Ποιόν θα ευχαριστήσω;;

Θα ‘δινε κύρος στον αγρό; Σε αυτό που εκπροσωπώ;

Ή μήπως υπονόμευε απλά τον ισχυρισμό,

Ότι εγώ είμαι γνήσιος, σωστός Χριστιανός;

Πως θα με δουν οι αδελφοί μέσα στην εκκλησία;

Μην πεις γι αυτούς δεν νοιαζομαι, δεν δίνω σημασία!

Στην 1 Κορινθίους στο δέκατο κεφάλαιο 31 ως 33

«μην γίνεις αιτία για πρόσκομμα» λέει στην εκκλησία.

Στις συνειδήσεις των  αδελφών αν δείχνεις ενδιαφέρον

Δεν πρέπει να επιζητείς το δικό σου το συμφέρον.

Στα ήθη και στα έθιμα σε όποια χώρα κι αν ζούμε

Σαν  γνήσιοι Χριστιανοί ας εξισορροπούμε

Στα κρόσσια ας μην βαδίζουμε μες τη Θεοκρατία

Νόμος γραμμένους ψάχνοντας σε τεύχη ή βιβλία.

Ας ξεχωρίζουμε αδελφοί για την καλή καρδιά μας,

Για την πνευματικότητα  και για τα σχόλια μας,

Και όχι για τα τατουάζ , το μούσι, τα μαλλιά μας!

Μη γίνουμε το πρότυπο ούτε επαναστάτες

Φέρνοντας νέες μόδες εμείς σαν πρωτοστάτες!

Η εμφάνιση μας προφανώς κάπου μας κατατάσσει

Στον κόσμο εάν ανήκουμε ή για τη Νέα Τάξη!

Μια εμπειρία θα ‘θελα να σας διηγηθώ,

Τα λόγια κάποιου αδελφού με σας να μοιραστω:

Είχε ξυρίσει ο αδελφός τελειως το κεφάλι

Και στο πηγούνι άφησε μούσι να ξεπροβάλλει

Ο ίδιος μου ‘πε κοσμικοί τηλεφώνησαν στο σπίτι,

Βρίζοντας στη μητέρα του, τον γιο της τον χρησαυγίτη.

Το θέμα της εμφάνισης αν και προσωπικό

Επηρεάζει άμεσα τον Ύψιστο Θεό

Το Όνομα Του φέρουμε ,αυτό μην το ξεχνάμε,

Και η εμφάνισή μας δείχνει  εμείς αν το τιμάμαι!!

Στον κόσμο να αρέσουμε ας μην επιζητούμε!

Τις μόδες που πλασσάρει ας μην ακολουθούμε!

Ας θέλουμε να αρέσουμε μονάχα στο Θεό!

Χωρίς να σκανδαλίσουμε ούτε έναν αδελφό!

Μες το λαό του Ιεχωβά κανείς ας μη διαφέρει!

Την ευλογία να ‘χουμε απ’ του Θεού το χέρι!!!!